ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ο ορθολογισμός είναι ότι πιο σπουδαίο κληροδότησε η αρχαία Ελληνική σκέψη στην Ευρωπαϊκή . Γνήσιος εκπρόσωπος του Γαλλικού διαφωτισμού ανάμεσα σε άλλους και ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ, επηρέασε τους πρωτεργάτες της Γαλλικής Επανάστασης για να καταρρεύσει η Φεουδαρχία. Οι ιδέες του εντάσσονται στην κλασσική ευρωπαϊκή σκέψη και αποτελούν τον θεμέλιο λίθο της Δημοκρατικής παράδοσης. Δεν θα ήταν άδικο αν τον αποκαλούσαμε πατριάρχη της Αστικής Δημοκρατίας. Τον μισούν θανάσιμα όλοι οι αντιδραστικοί της οικουμένης γιατί φοβούνται τον ορθολογισμό που βάζει τα πράγματα στην σωστή τους θέση. Ας ακολουθήσουμε λίγο την σκέψη του . «………. το πέρασμα από την φυσική στην πολιτική κατάσταση όπου δηλαδή το άτομο, απαρνείται την φυσική του ανεξαρτησία και γίνεται πολίτης , απολαμβάνοντας την νομική και ηθική ισότητα, επιτελείται με το κοινωνικό συμβόλαιο. Οι νόμοι του κράτους είναι οι όροι αυτής της σύμβασης και ένα κράτος έχει δημοκρατία όταν διέπεται από νόμους , γιατί μόνο τότε κυβερνά το κοινό συμφέρον . Όσο καλύτερα συγκροτημένο είναι ένα κράτος τόσο περισσότερο απασχολούν την σκέψη των πολιτών τα κοινά. Όταν πάψουν τα κοινά να είναι η κύρια μέριμνα των πολιτών και νοιάζονται μόνο να γεμίσουν το πουγκί τους τότε το κράτος βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής………»
Συνεχίζει αντιπαραθέτοντας τις αρχαίες δημοκρατίες όπου όλα ήταν βαλμένα στα σωστά μέτρα. Σε κείνους τους σοφούς λαούς, λέει , ήταν παράλογη η ιδέα των αντιπροσώπων . Ο λαός δεν είχε αντιπρόσωπο ούτε καν στη πολυάνθρωπη Ρώμη. Στην Αθήνα ο λαός δεν έπαυσε ποτέ να συγκεντρώνεται στην αγορά. Απευθυνόταν λοιπόν στους συμπατριώτες του λέγοντας ότι σε αντίθεση με τους Έλληνες νοιάζονται πιο πολύ για το πόσα θα κερδίσουν παρά για την ελευθερία τους.
Πώς δεν φοβούνται τόσο την σκλαβιά όσο την φτώχεια. Τονίζει δε ότι η δημοκρατία δεν μπορεί ποτέ να είναι τέλεια. και ότι στην πραγματικότητα οι νόμοι είναι πάντοτε ωφέλιμοι στους κατέχοντες και καταστρεπτικοί για όσους δεν έχουν τίποτα.
« Κανένας πολίτης δεν πρέπει να είναι τόσο πλούσιος που να μπορεί να εξαγοράζει κάποιον άλλο αλλά και κανείς τόσο φτωχός που να αναγκάζεται να πουλιέται.»
Κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν για το «Τέλος της Ιστορίας» θεωρώντας ότι ο άνθρωπος βρήκε επιτέλους το τελικό του προορισμό μέσα σε μια νέα τάξη πραγμάτων , σε ένα ισοπεδωτικό αλαλούμ παγκοσμιοποίησης , όπου τα think tanks δουλεύουν πυρετωδώς επικεντρωμένα στο κέρδος και όχι στον άνθρωπο.
Εχθρός τους ο ορθολογισμός. Αν κυριαρχούσε ο ορθολογισμός τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά για την ζωή των πολιτών του κόσμου. Η δημοκρατία , ως έννοια με περιεχόμενο ,δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη της.
Λόγω επικαιρότητας των βουλευτικών εκλογών , της αντιπροσωπευτικής μας δημοκρατίας, υπογραμμίζω αυτά που έγραψε ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ για τους εντολοδόχους βουλευτές, ότι η φυσική παρουσία του λαού σε μαζικές συγκεντρώσεις ακυρώνει αυτομάτως την ύπαρξή τους και, ότι νόμος που δεν έχει επικυρώσει ο λαός δεν είναι καν νόμος . Οι εκλογές προφανώς δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα της κοινωνίας μας. Πρέπει όλοι εμείς οι πολίτες , η διανόηση που κατέχει την γνώση και όσοι βουλευτές πραγματικά ενδιαφέρονται να εκπροσωπήσουν την κοινή γνώμη
( σημειωτέον ότι άριστοι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα ) με εργαλείο το ορθολογισμό να βγάλουμε την Ελλάδα και την κοινωνία μας από το αδιέξοδο.

Να πολεμήσουμε την υπέρμετρη σημασία της οικονομίας

Οι λαοί της Ανατολικής Μεσογείου είχαν για χιλιάδες χρόνια στα χέρια τους όλη την σοφία , καθώς η περιοχή τους, όπως και σήμερα , θεωρείται το κέντρο του κόσμου. Όλες οι τεχνολογικές ανακαλύψεις ήταν δημιούργημα των αρχαίων αυτών λαών ( με εξαίρεση τους Εβραίους που παρέμειναν προσκολλημένοι στον συντηρητισμό του μονοθεϊσμού ). Οι Έλληνες πρωτοτύπησαν , όντας οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τα μαθηματικά χρησιμοποιώντας την αυστηρή απόδειξη. Η Ελλάδα των διαφόρων φιλοσοφικών σχολών κατέχει στον Ιστορικό χάρτη , χρονική έκταση μεγαλύτερη των χιλίων διακοσίων χρόνων ! Όταν την κατάκτησαν οι βάρβαροι Ρωμαίοι , εκπολιτίστηκαν από τους κατακτημένους. Η «διαπολιτισμική» κοινωνία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας άφησε κληρονομιά στην Ευρώπη ανάμεσα στα άλλα , το περίφημο Ρωμαϊκό Δίκαιο.
Δίκαια ο Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός αποτελεί τον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Η κληρονομιά αυτή χαρακτηρίζεται από δημιουργικό πνεύμα , επιστημονική εφευρετικότητα , αγάπη για την φιλοσοφία και την τεχνολογία. Οι Ινδοευρωπαίοι αποδέκτες της, ήταν άνθρωποι με ελεύθερο πνεύμα , με ορμητική διάθεση να αφομοιώσουν το καινούργιο και να ξεπεράσουν τον εαυτό τους αγνοώντας δόγματα και δεισιδαιμονίες. Ο Χριστιανισμός και η αποδοχή της Ιουδαιοχριστιανικής παράδοσης θα αποτελέσει στη συνέχεια ένα ακόμη χαρακτηριστικό που μοιράζονται οι Ευρωπαϊκοί λαοί.
Μετά την πτώση της Κων/λης , η Βενετία και ο Ιταλικός Νότος έγιναν αποδέκτες των Ελλήνων λόγιων του Βυζαντίου, οι οποίοι μετέφεραν όχι μόνο γνώσεις και βιβλία αλλά και τον επιστημονικό τρόπο σκέψης, για να τεθούν οι βάσεις της νεώτερης επιστημονικής έρευνας. Μέσω των Βυζαντινών λογίων και απευθείας από την Αρχαία Ελλάδα , γεννήθηκε η Αναγέννηση και ο Ουμανισμός.
Η κατάρρευση των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου επέρχεται όταν τα νέα Εθνικά κράτη της Ευρώπης αναπτύξουν την τεχνολογική παραγωγή συνεισφέροντας με την οργάνωση και την δουλειά. Τότε θα αρχίσει η καπιταλιστική παραγωγή και οι επεκτατικές της ανάγκες να δημιουργούν ογκώδη προβλήματα στην φύση και τον άνθρωπο. Στα τέλη του 19ου αιώνα οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου θα περιθωριοποιηθούν, καθώς θα υποστούν τις οικονομικές συνέπειες « διεθνών οικονομικών ελέγχων», με την εγκαθίδρυση του θεσμού που αργότερα θα γίνει γνωστός ως Παγκόσμια Τράπεζα. Τα νέα εθνικά κράτη θα μαζέψουν όλο το χρήμα κι έτσι θα ξεκινήσουν την μεγάλη βιομηχανική επανάσταση. Η Ευρώπη πλέον θα κρατήσει σκόπιμα τον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου , διασπασμένο, χαοτικό και ανοργάνωτο. Οι Άραβες και οι Έλληνες με μια κληρονομιά χιλιετιών αδυνατούν πλέον να προάγουν τον πολιτισμό και η φιλοσοφία θα αρχίσει να αναπτύσσεται όσο απομακρύνεται κανείς από τον Μεσογειακό χώρο. Ένα νέο ήθος και ένας νέος τύπος ανθρώπου θα εμφανιστούν για την κινητοποίηση της παραγωγής : O ατελής πνευματικά άνθρωπος με εγωισμό , υπέρμετρη φιλοδοξία και αμβλυμένη αίσθηση περί καλού και κακού. Με ροπή στις απολαύσεις και το χρήμα καθώς η εκπαίδευση θα πάρει την θέση της παιδείας.
Εύστοχα τοποθετείται ο Κορνήλιος Καστοριάδης λέγοντας πως, οι «απολαύσεις» πρέπει να πάρουν την θέση που τους αρμόζει καθώς και να πολεμηθεί η υπέρμετρη σημασία που έχει λάβει η οικονομία στην νεώτερη κοινωνία δημιουργώντας ένα νέο ήθος κεντρικά δεμένο με τον ουσιαστικά θνητό χαρακτήρα του ανθρώπου.
Η «Ευρώπη» μεταπολεμικά, χωρίς να καταφέρει να «αυτοπροσδιοριστεί» έγινε μια «οικονομική» Ευρώπη. Χωρίστηκε σε Ανατολική και Δυτική και η Βαλκανική χερσόνησος, απαραίτητο τμήμα της οντότητάς της λόγω γεωγραφικής θέσης, παρέμεινε εξαρτημένη. Μετά την διάλυσή της Σοβιετικής Ένωσης και την εμφάνιση στο παρασκήνιο της Νέας Τάξης πραγμάτων, τα Βαλκάνια δέχτηκαν αλλεπάλληλα χτυπήματα από την νατοϊκή στρατιωτική μηχανή ώστε να τεμαχιστεί καταλλήλως. Είναι φαιδρό να αναρωτιέται η «Ευρώπη», αν οι Σέρβοι, είναι «Ευρωπαίοι»…….όπως αναρωτιέται για τους Τούρκους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επιτελάρχες της Αμερικανικής πολιτικής αμφισβητούν ακόμη και την «ευρωπαϊκότητα» της Ελλάδας, γιατί τους εξυπηρετεί μια Ευρώπη διχασμένη , χωρίς συνοχή χωρίς ιστορικότητα.
Η Ευρώπη χρειάζεται να τα βγάλει πέρα μόνη της χωρίς «προστασία», να επαναδομηθεί και να αποκτήσει οντότητα μέσω της ιστορίας και του παρελθόντος της και όχι της οικονομίας. Στο ερώτημα ποιοι είναι αρμόδιοι για την επαναδόμηση της Ευρώπης οι διανοούμενοι ή οι πολυεθνικές, ο Καστοριάδης σε κάποιο σημείο γράφει.
«…..Η διανόηση και η ύπαρξη ανθρώπων που στοχάζονται , που αμφισβητούν το κοινωνικό σύστημα ή το δικό τους σύστημα σκέψης και που όσο υπάρχουν αυτοί υπάρχει μια δημιουργικότητα της Ιστορίας, μπορούν να δώσουν διεξόδους».
Για να επιστρέψουμε στο θέμα των Τούρκων . Μπορεί να έχει αναβαθμιστεί ο ρόλος της Τουρκίας γιατί αποτελεί στρατηγική βάση ανάμεσα στον Καύκασο, την Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία ( πετρέλαιο-αέριο) αλλά και την Ρωσία και την Ευρώπη , που οι Η.Π.Α. θέλουν να ελέγχουν και για τον λόγο αυτό προωθούν την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Όμως η Τουρκία δεν ανήκει στην «Ευρώπη» ούτε γεωγραφικά ούτε ιστορικά , ούτε πολιτιστικά . Οι Τουρκικοί νομαδικοί λαοί μετανάστευσαν στα σύνορα της Αραβικής αυτοκρατορίας , από τις στέπες της Ασίας και προσχώρησαν στο Ισλάμ.
Τον 11ο αιώνα νίκησαν το Βυζαντινό αυτοκράτορα Ρωμανό Διογένη ( Μάχη του Ματζικέρτ) και πολύ σύντομα το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αποκόπηκε από την Ευρώπη. Ο επεκτατισμός των Οθωμανών προς την Δύση, ανεκόπη στη Βιέννη από τις έντρομες συνασπισμένες δυνάμεις Καθολικών και Προτεσταντών στρατιωτών.
Αυτοί που πλήρωσαν σκληρά το τίμημα της αντίστασης και υπήρξαν το ανάχωμα της επεκτατικής τους ορμής, ήταν οι λαοί των Βαλκανίων.
Στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας , ο Κεμάλ μετέφερε την πρωτεύουσα του αναδυόμενου κράτους στην Άγκυρα, υποδηλώνοντας την Ασιατική φύση της χώρας και φιλοδοξώντας να παίξει αρχηγικό ρόλο στη διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ασίας και των 200 εκατομμυρίων Τουρκόφωνων Ασιατών. Αυτή η «σύγχρονη» Τουρκία χρεώνεται την γενοκτονία των Αρμενίων, την εκκαθάριση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και την ισοπέδωση των μειονοτήτων ( Κούρδοι κτλ ). Τμήμα της Κύπρου βρίσκεται υπό την Κατοχή της και συνεχίζει να απειλεί επεκτατικά, λόγω έλλειψης «Ζωτικού χώρου» ( επιχείρημα της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας), το Αιγαίο καθώς και Ελληνικό έδαφος ( νησιά-Θράκη ).
Η Ευρωπαϊκή διανόηση οφείλει να δώσει νόημα στο όρο «Ευρώπη» και για να γίνει αυτό πρέπει να κάνει μια «θαρραλέα» εμβάθυνση στην Ιστορία της μέχρι να βρει την χαμένη άκρη του νήματος στους πολιτισμούς της Ανατολικής Μεσογείου και ιδιαίτερα της Ελλάδας. Το ίδιο ισχύει και για τους Νεοέλληνες. Η Ελλάδα πρέπει να επαναδομηθεί διαφορετικά θα πάψει να υπάρχει.
Καταλήγω , κάνοντας χρήση των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, υπενθυμίζοντας στους υποψήφιους βουλευτές ότι ο ρόλος τους είναι να υπηρετούν τον πολίτη και την κοινωνία. Έχουν χρέος να συμβάλλουν στην επανάκαμψη της Ελλάδας .