Δεν είναι μυστικό πως οι πολιτικοί είναι διεκπεραιωτές της εξουσίας που εκπορεύεται από τους υπεράνω αυτών στην ιεραρχία , πλουτοκρατικούς κύκλους, που δεν οφείλουν την «ανώτερη» θέση που καταλαμβάνουν στην αρετή τους.
Κατά τον Μπαλζάκ μάλιστα , πίσω από κάθε μεγάλη περιουσία, βρίσκεται κάποιο έγκλημα και για να πω το ίδιο πράγμα πιο απλά , κανείς δεν έγινε πάμπλουτος , βάζοντας στην άκρη ένα μέρος από τον μισθό ή το πενιχρό του μεροκάματο. Υποθέτω πως ο λόγος πρέπει να δοθεί στους μελετητές της ψυχολογίας, για να μας εξηγήσουν το βίτσιο των πάμπλουτων να προκαλούν αυτάρεσκα , λέγοντας όπως ο Γκόλντμαν ( της Goldman & Sachs ) , πως ξεκίνησε την καριέρα του σαν γυρολόγος …. ( Ίσως αν έλεγε για την συνέχεια της πορείας του, βγάζαμε κι εμείς κάποιο συμπέρασμα).
Ο μεγάλος πλούτος , οι εταιρίες, είναι επίσης γνωστό ότι επιστρατεύουν πολιτικά πρόσωπα, εκτός του ότι τα κατασκευάζουν ( για νάχουν το κεφάλι τους ήσυχο ) στα «εκκολαπτήρια» του Harvard και των άλλων συναφών ιδρυμάτων τους.
Εκεί δημιουργούνται οι καριέρες των πολιτικών και των στελεχών που κατευθύνουν τις επιχειρήσεις και το μέλλον του πλανήτη. Εκεί πλάθεται η ελίτ της εξουσίας , που ένας και μοναδικός της στόχος είναι , το ΧΡΗΜΑ και που για την αύξηση του κέρδους εκπαιδεύονται να κινούν ακόμη και απάνθρωπες διαδικασίες όπως πολέμους , πραξικοπήματα , τρομοκρατία, πτωχεύσεις κρατών κτλ, κτλ.
Η κυριαρχία του πλούτου πάνω στα καταναλωτικά αγαθά, ωχριά μπροστά στην εξουσία του πάνω στους θεσμούς , όταν μετατρέπεται σε πολιτική δύναμη . Οι πολιτικοί , ως διαχειριστές της εξουσίας του πλούτου, παίρνουν αποφάσεις που αφορούν την δραστηριότητα των εταιριών στη χώρα τους.
Ο λόγος τώρα, που δεν μπορεί να εκλεγεί βουλευτής ο κάθε κυρ- Παντελής ( που είναι «καθαρός» και πανέξυπνος) είναι πως δεν έχει πρόσβαση στον μηχανισμό διαφήμισης για να μάθουν όλοι ποιος είναι. Ο μηχανισμός φήμης χρειάζεται πολύ χρήμα για να κινηθεί , που μόνο οι πλουτοκρατικοί κύκλοι διαθέτουν , με αποτέλεσμα να εκλέγεται βουλευτής και να αναρριχάται στην εξουσία , ο έχων το «χρίσμα» ( εδώ βρίσκουμε άλλο ένα μεγάλο ατόπημα ή μάλλον τρικ της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας ). Ας επιστρέψουμε όμως στον κόσμο των εταιριών και ας πάρουμε για παράδειγμα , την Siemens. Τα δώρα ( οικοσκευές, laptopς κτλ ) προς πολιτικά πρόσωπα και υψηλόβαθμα στελέχη καθώς και η ύπαρξη ανοιχτών ! λογαριασμών εξόδων, αποδεικνύουν την εφαρμογή της πάγιας πρακτικής τους.
Κάθε έννοια , δημοκρατίας, σοσιαλισμού, ισονομίας, λαϊκής κυριαρχίας ! είναι απλά για λαϊκή κατανάλωση. Κατ’ επέκταση καταλαβαίνουμε πως η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία δεν είναι παρά ένα τέλεια διαρθρωμένο δίκτυο της Αγοράς. Υποπτευόμαστε βέβαια όλοι ότι η επίκληση της «Δημοκρατίας» από τις ΗΠΑ , κατά τις βομβαρδιστικές επιθέσεις εναντίον του Ιράκ και της Σερβίας , τις απειλές κατά του Ιράν και αλλού , δεν είναι παρά το χτίσιμο ενός άλλοθι , όπως ακριβώς ήταν οι περίφημες «παράπλευρες απώλειες» ( που έσπευσαν να δηλώσουν οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ στα ΜΜΕ, αμέσως μετά τον βομβαρδισμό των αμάχων Σέρβων , παραβιάζοντας το Δίκαιο του Πολέμου.
Η αποδόμηση της Ελλάδας δεν είναι πια προειδοποίηση μα γεγονός. Οι Ισλανδοί πολίτες τολμούν και απαιτούν να αποδοθούν ευθύνες σε αξιωματούχους μα και στον πρωθυπουργό της χώρας τους, για «πλημμελή εποπτεία» των οικονομικών θεμάτων. Οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούν σκυφτοί και βουβοί το δράμα που εκτυλίσσεται, που είναι δείγμα αποδοχής της συνενοχής, γιατί η διαφθορά προχώρησε πολύ. Έτοιμοι λοιπόν για την νέα Οδύσσεια με τους ίδιους πολιτικούς στην οθόνη της TV να παίζουν τον ρόλο τους σαν να μην τρέχει τίποτα…
