Αν και είναι δραματικές οι στιγμές που ζει η ελληνική κοινωνία και ακόμη δραματικότερες οι προοπτικές της θα λέγαμε, προς στιγμή τουλάχιστον, πως υπάρχει η ευκαιρία να δοθεί τέλος σε ένα χρόνιο υπονομευτικό έργο που εξάντλησε κάθε όριο και να επιβεβαιωθεί το τέλος μια εποχής.
Για κάποιους που απορούσαν, πόσο χαμηλά μπορεί να βρίσκεται ο πάτος της αχρειότητας, έφτασε η ώρα να δουν πώς κλείνει ο κύκλος του φαντασιακού πλούτου των «παροχών». Είναι η ώρα που οι πιστωτές εμφανίζονται να ζητούν πίσω όσα «δάνεισαν». Η στιγμή που κάθε λογής τυχοδιώκτες και αμοραλιστές κερδοσκόποι βλέπουν την περιουσία τους να πολλαπλασιάζεται. Έργα ζωής, προϊόντα κόπου και ιδρώτα χιλιάδων Ελλήνων, φυσικός πλούτος, στρατηγικής σημασίας τομείς της χώρας, εθνική κυριαρχία, όλα στα χέρια των τζογαδόρων και των πολιτικάντηδων.
Δειλά-δειλά επισκέπτονται την μνήμη μας ρακένδυτες φιγούρες μιας άλλης εποχής, μέσα από τις εικόνες που κατέγραψαν Ιστορικοί και αγαπημένοι Έλληνες συγγραφείς, στιγματίζοντας τους υπαίτιους και περιγράφοντας την φτώχεια που ξεπήδησε μέσα από παρόμοιες, με τις σημερινές συνθήκες υποδούλωσης.
Οι πιστωτές μας είναι εδώ και έχουν αξιώσεις της πολυσυζητημένης συναίνεσης, κυρίως, μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων γιατί πρέπει αμφότεροι να αναγνωρίσουν το «χρέος» και να αναλάβουν την ευθύνη της αποπληρωμής του. Η τυπολατρική τήρηση του «πρωτοκόλλου» δεν αποτελεί παρά την ενδεδειγμένη διαδικασία που εξασφαλίζει την ευμάρεια των πιστωτών και των απογόνων τους γιατί περιττεύει ίσως να αναφέρουμε ότι, η αποπληρωμή του «χρέους» που δημιούργησαν πολιτικοί και παρατρεχάμενοι, χωρίς καμία ποινική ευθύνη, θα επιβαρύνει πολλές κατοπινές αθώες γενιές Ελλήνων.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος που η Κυβέρνηση ξεπουλάει την ΔΕΗ , τον ΟΣΕ κτλ και είναι μάλλον ο συνήθης, δηλαδή με τον «εξευτελισμό» τους. Κατά τον ίδιο τρόπο άλλωστε θα υλοποιήσει και το δυσάρεστο ( θα νομίζαμε) έργο, της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων καθώς τους έχει ήδη ταπεινώσει χαρακτηρίζοντάς τους, «κοπρίτες».
Παρόλα αυτά, έχουμε στο προσκήνιο την δυσαρέσκεια αρχισυνδικαλιστάδων που αποτελούν συστατικό στοιχείο του οικοδομήματος, από την στιγμή που ως ψηφοφόροι επάνδρωσαν τον κρατικό μηχανισμό. Οι απειλές τους χωρίς αμφιβολία δημιουργούν ανατριχιαστικούς τριγμούς στα ανώτατα κομματικά και κυβερνητικά κλιμάκια και προοιωνίζονται την συντριβή τους.
Για τους υπαίτιους της τραγωδίας, γνωρίζουμε ότι ορισμένοι σκοπεύουν να «την κοπανήσουν» για τα ανώτατα οφίκια της Διεθνούς της ολιγαρχίας, κάποιοι άλλοι έχουν αποκτήσει αμύθητα πλούτη. Όμως τα ονόματά τους είναι ήδη γνωστά σε όλους και καταγεγραμμένα ενώ εκείνα που μας διαφεύγουν, θα τα «ξεβράσει» η ιστορία.
Γνωρίζουμε ότι οι απώλειες είναι μεγάλες και αναπόφευκτες αλλά πρέπει να παλέψουμε για να κρατήσουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Όταν θα πάμε στις πλατείες για να εκδηλώσουμε την αγανάκτησή μας ( φοβερό εργαλείο το facebook- τι θα γινόμασταν χωρίς αυτό ! ), δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι χωρίς την απονομή Δικαιοσύνης δεν θα επανακάμψει η Ελληνική κοινωνία και δε θα δοθεί οριστικό τέλος στον εφιάλτη.
Η χώρα είναι λάθος να σημάνει γενική υποχώρηση. Μάχη που εγκαταλείφθηκε δεν κερδήθηκε ποτέ.
