Κάθε τόσο, άλλος
ένας συνδιαμορφωτής της προμνημονιακής πολιτικής επιδίδεται, με την δημοσίευση
μυστικών συνομιλιών και κειμένων με προβλέψεις για το μέλλον που οι ίδιοι
συνέταξαν, στην συγγραφή του Χρονικού.
Παρακολουθώντας
τον ρυθμό των εκδόσεων και των παρουσιάσεων αυτού του είδους βιβλίων, κατ’
αρχήν μας καταπλήσσει η μεταστροφή τους
σε πολυγραφότατους απολογητές, για να φωτίσουν τις σκοτεινές πτυχές του
πολιτικού τους βίου και με μια εκ βαθέων εξομολόγηση να μας αποκαλύψουν μυστικά
και ντοκουμέντα. Κάποιοι μάλιστα από αυτούς χαρακτηρίζουν το περιεχόμενο του
βιβλίου τους ως την ύστερή τους γνώση, φιλοδοξώντας να μας χρησιμεύσει ακόμη
και ως οδηγός στην διαχείριση μελλοντικών πολέμων ! Η αντιφατικότητα ωστόσο των
πραγμάτων όπως το γεγονός ότι τουρκικά πολεμικά σκάφη κόβουν διαρκώς βόλτες στο
Αιγαίο, ότι εκκρεμούν οι υποθέσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα που έχουν αφήσει
την χώρα απροστάτευτη, ότι ξένα προξενεία κάνουν χοντρό παιχνίδι εις βάρος μας
στην Θράκη κτλ πολύ σύντομα θα μετατρέψει την αρχική κατάπληξη σε θυμό και
απορία για το είδος του πολέμου που εννοούν.
Καθηλωμένοι στις αγκυλώσεις της νεοελληνικής
κουλτούρας και της μεταπολιτευτικής ελαφρότητας, καταγράφουν τα συμβάντα του
παρελθόντος αφήνοντας να εννοηθεί πως , σε ότι τους αφορά, «αυτοί τα έλεγαν, αλλά
. . .» κι ύστερα καταχωρούσαν στα προσωπικά του αρχεία τις παρατηρήσεις τους
και τα συμπεράσματα της μαθηματικής επεξεργασίας των προβλημάτων της οικονομίας,
αν και υπεδείκνυαν μία χώρα σε καταστροφική πορεία, όπως έκαναν κάποιοι άλλοι
με τις λίστες, μέσα στο συρτάρι!
Με τον
πολύ απλό αυτό τρόπο η σημερινή πολυγραφότητα τεκμηριώνει πως οι γράφοντες
υπηρετούν την δημοκρατία μόνο φραστικά και ωφελιμιστικά αλλά και επιτρέπει την
διάχυση της υποψίας για την μεταμόρφωση της εξουσίας σε μαφιόζικη φαμίλια που
με τους μηχανισμούς της επιβάλει τον τρόμο, την σιωπή και την υποταγή. Στο
σημείο βέβαια αυτό πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, οι θεωρίες οι ιδεολογίες αλλά
και οι αντιλήψεις ακόμη και τα λόγια μας ( το γεγονός ότι στην ελληνική γλώσσα οι
λέξεις έχουν εννοιολογική σημασία αποτελεί μοναδικό προνόμιο ) δεν είναι μεταφυσικά πράγματα που μπορούν
να μην ταυτίζονται με τον αληθινό κόσμο και τις καθημερινές μας πράξεις, κυρίως
όμως ότι προϋποθέτουν τον σεβασμό μας προς τις αρχές τους.
Εντούτοις, παρόντες σε κάθε φάση του Χρονικού
και χωρίς να έχουν ρίξει ούτε μία ντουφεκιά, καταλήγουν σε διαπιστώσεις … της
στερνής τους γνώσης γιατί αυτοί οι άκαπνοι και ατσαλάκωτοι απλώς κατασκευάζουν
άλλοθι και χτίζουν την προσωπική τους υστεροφημία, υποβάλλοντας εαυτούς σε
ανώδυνες καθαρτήριες διαδικασίες και άτυπες εξομολογήσεις. Εξάλλου δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς μιας
και τα κακουργήματα μετατρέπονται σε πλημμελήματα για τους καταχραστές του
Δημοσίου, εν μία νυκτί, προσδίδοντας στην Δημοκρατία έναν οξύμωρο χαρακτήρα,
χωρίς τους θεσμούς και τους κανόνες. Αυτό βέβαια μας παραπέμπει σε κείνο που οι
εισαγγελείς και οι λειτουργοί της δικαιοσύνης γνωρίζουν καλύτερα από εμάς τι
σημαίνει, άνθρωπος χωρισθείς νόμων και δίκης των ζώων χείριστον .
Κι ενώ τα πρόσωπα που επέβαλλαν τις ολέθριες
πολιτικές συνεχίζουν να βρίσκονται στο προσκήνιο των εξελίξεων και ο αγώνας
εντείνεται με ασκήσεις προεδρολαγνείας, το μελάνι των κοντυλοφόρων συνεχίζει το
ανούσιο έργο του. Ο λαός ωστόσο, με απλή
μαθηματική λογική, γνωρίζει τι έγινε, τι δεν έγινε και τι έπρεπε να γίνει για
να μην καταλήξει θύμα «του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος» και έρμαιο της
εξωθεσμικής υπερεξουσίας μελανόμορφων λακέδων.