Οι ιστορικές
αλλαγές, ομολογουμένως, αποτελούν περίπλοκα και τεράστια φαινόμενα με πολλαπλές
και αντιφατικές αιτίες για την όποια έκβασή τους. Η παραπλάνηση όμως των
πολιτών, το κυνήγι ξωτικών και η τρομοκρατία είναι ξεκάθαρο πως όχι απλά δεν
αφορούν την δημοκρατία αλλά διαπιστωμένα αποτελούν προεργασία καταστροφής.
Την ώρα που τα
σχέδια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής γίνονται πραγματικότητα, ορισμένοι
πολιτικοί θεωρούν πως είναι ο κατάλληλος χρόνος για την διεκδίκηση της
παρακαταθήκης της 3ης του Σεπτέμβρη και για επιφανειακές επετειακές
ανασκοπήσεις. Αποστασιοποιημένοι από αυτούς κάποιοι άλλοι προβάλλουν τις θέσεις
τους για την νέα ανόρθωση της Ελλάδας, ενώ γνωρίζουμε πως όλοι τους υπήρξαν
ένοικοι του ίδιου κομματικού οικοδομήματος και πως κανείς τους δεν το
εγκατέλειψε παρά μόνο όταν η κατάρρευσή του ήταν τελεσίδικη και επομένως η
επανεκλογή ήταν αβέβαιη. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που δεν μας εκπλήσσει
η αποκάλυψη κάποιας ιδιοκτησιακής λογικής που προέκυψε μετά την συντριβή του.
Αξίζει όμως να
υπογραμμίσουμε πως η βεβήλωση αρχών και διακηρύξεων και η παραβίαση βασικών
δημοκρατικών αρχών, των νόμων και της δικαιοσύνης, που αποτελούν απαραίτητη
προϋπόθεση της ύπαρξης και της κοινωνικότητας των ανθρώπων, δεν αποτέλεσαν ποτέ
αιτίες προσβολής και αποχώρησής τους, μολονότι σήμερα αποτελούν πρωταρχικές
αιτίες της αξιοσημείωτης έντασης του φαινομένου: «Χρυσή Αυγή». Αντιθέτως, πριν
ο κύκλος τους κλείσει, έφτιαξαν τις δικές τους νομενκλατούρες και έχτισαν το
δικό τους καθεστώς που μεταμόρφωνε τις κομματικές ταυτότητες σε μαγικά κλειδιά,
μέχρι να προσηλυτίσουν στις πρακτικές τους εκπροσώπους όλων των
κοινοβουλευτικών αποχρώσεων.
Σε ότι αφορά την
μεγάλη κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, αυτή απέδειξε περίτρανα από την πλευρά της,
πως όσο η κραιπάλη συνοδευόταν από την παραλυσία της δικαιοσύνης, θα διασφάλιζε
με την ψήφο της την μακροημέρευση της παρακμιακής πορείας, αδιαφορώντας για τις
προοδευτικές αρχές αλλά κυρίως για την παραβίαση βασικών ηθικών κανόνων.
Την παραπλάνηση
του λαού περί της δυνατής Ελλάδας ακολούθησε το παραμύθιασμα του λαού, πως η
Ελλάδα αποτελεί θύμα μιας απίστευτης συνωμοσίας που την έχει καταστήσει
πειραματόζωο, ενώ γνωρίζουμε πως η νεοφιλελεύθερη πολιτική εφαρμόζεται ήδη στις
χώρες που κατέχουν μεγάλο οικονομικό πλούτο. Οι πολίτες μάλιστα των χωρών αυτών
έχουν υποστεί την εκποίηση του δημόσιου και εθνικού πλούτου, την μείωση των
εισοδημάτων τους, την κατάργηση των σχέσεων εργασίας, την υποβάθμιση της
περίθαλψης αλλά κυρίως την υποβάθμιση της παιδείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα
αποτελούν οι πολίτες των ΗΠΑ που όχι απλά στερούνται την παιδεία αλλά πάσχουν
από αναλφαβητισμό ! !
Όπως ήταν
αναμενόμενο, η «αλλοτριωμένη» κομματική εξουσία έπαιξε τον Εφιαλτικό της ρόλο
και πολύ σύντομα η υπερψήφιση Μέτρων και Μνημονίων και η απαίτηση για εθνική συναίνεση,
ως μηχανισμού αντιμετώπισης της κρίσης αποδείχθηκαν αδιέξοδα. Γιατί η κρίση
συνεχίζει να κορυφώνεται καθώς τα διλλήματα και οι εκβιασμοί επιφέρουν συνεχώς
την ανάγκη εφαρμογής νέων μέτρων και μεγαλύτερη φτώχεια, καθώς η τριπλή
Μνημονιακή συμμαχία ακολουθεί την ίδια
αδιαπραγμάτευτη υποταγή.
Την ώρα που οι
πολίτες στερούνται την ελευθερία τους και το κράτος την κυριαρχία του από
Οίκους, δυναστείες και άτομα που κατέχουν τον οικονομικό πλούτο, που δεν είναι
άλλοι από τους σπόνσορες και δανειστές τους, κάποιοι πολιτικοί αντί να
ασχοληθούν με την αναδιοργάνωση του κράτους, την επαναφορά νόμων, κανόνων και
θεσμών, καυχώνται πως είναι οι εμπνευστές των διακηρύξεων μιας ξεχασμένης 3ης
του Σεπτέμβρη και απολογητές της Δημοκρατίας, ενώ περικόπτουν μισθούς και
συντάξεις των φτωχών.
Την στιγμή που η
ανεργία σαρώνει τη Ελληνική κοινωνία και η χώρα βυθίζεται στο χάος και την
εξαθλίωση της Ύφεσης, που θα μας φέρει στα μέτρα των Επενδυτών, γιατί αυτοί
θέλουν να φέρουν την Ανάπτυξη, θεματοφύλακες και ανανεωτές διεκδικούν την
κομματική σφραγίδα για να αποκτήσουν την μεγάλη «κληρονομιά» και όλοι μαζί
ερμηνεύουν την άνοδο του φασισμού, που ξεκινά με εκδηλώσεις οργής και
απελπισίας μιας κοινωνίας που δεν ελπίζει σε τίποτα για να καταλήξει σε μια πιο
βίαιη χειραγώγηση της μάζας.