Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ

Δεν είναι μυστικό πως οι πολιτικοί είναι διεκπεραιωτές της εξουσίας που εκπορεύεται από τους υπεράνω αυτών στην ιεραρχία , πλουτοκρατικούς κύκλους, που δεν οφείλουν την «ανώτερη» θέση που καταλαμβάνουν στην αρετή τους.
Κατά τον Μπαλζάκ μάλιστα , πίσω από κάθε μεγάλη περιουσία, βρίσκεται κάποιο έγκλημα και για να πω το ίδιο πράγμα πιο απλά , κανείς δεν έγινε πάμπλουτος , βάζοντας στην άκρη ένα μέρος από τον μισθό ή το πενιχρό του μεροκάματο. Υποθέτω πως ο λόγος πρέπει να δοθεί στους μελετητές της ψυχολογίας, για να μας εξηγήσουν το βίτσιο των πάμπλουτων να προκαλούν αυτάρεσκα , λέγοντας όπως ο Γκόλντμαν ( της Goldman & Sachs ) , πως ξεκίνησε την καριέρα του σαν γυρολόγος …. ( Ίσως αν έλεγε για την συνέχεια της πορείας του, βγάζαμε κι εμείς κάποιο συμπέρασμα).
Ο μεγάλος πλούτος , οι εταιρίες, είναι επίσης γνωστό ότι επιστρατεύουν πολιτικά πρόσωπα, εκτός του ότι τα κατασκευάζουν ( για νάχουν το κεφάλι τους ήσυχο ) στα «εκκολαπτήρια» του Harvard και των άλλων συναφών ιδρυμάτων τους.
Εκεί δημιουργούνται οι καριέρες των πολιτικών και των στελεχών που κατευθύνουν τις επιχειρήσεις και το μέλλον του πλανήτη. Εκεί πλάθεται η ελίτ της εξουσίας , που ένας και μοναδικός της στόχος είναι , το ΧΡΗΜΑ και που για την αύξηση του κέρδους εκπαιδεύονται να κινούν ακόμη και απάνθρωπες διαδικασίες όπως πολέμους , πραξικοπήματα , τρομοκρατία, πτωχεύσεις κρατών κτλ, κτλ.
Η κυριαρχία του πλούτου πάνω στα καταναλωτικά αγαθά, ωχριά μπροστά στην εξουσία του πάνω στους θεσμούς , όταν μετατρέπεται σε πολιτική δύναμη . Οι πολιτικοί , ως διαχειριστές της εξουσίας του πλούτου, παίρνουν αποφάσεις που αφορούν την δραστηριότητα των εταιριών στη χώρα τους.
Ο λόγος τώρα, που δεν μπορεί να εκλεγεί βουλευτής ο κάθε κυρ- Παντελής ( που είναι «καθαρός» και πανέξυπνος) είναι πως δεν έχει πρόσβαση στον μηχανισμό διαφήμισης για να μάθουν όλοι ποιος είναι. Ο μηχανισμός φήμης χρειάζεται πολύ χρήμα για να κινηθεί , που μόνο οι πλουτοκρατικοί κύκλοι διαθέτουν , με αποτέλεσμα να εκλέγεται βουλευτής και να αναρριχάται στην εξουσία , ο έχων το «χρίσμα» ( εδώ βρίσκουμε άλλο ένα μεγάλο ατόπημα ή μάλλον τρικ της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας ). Ας επιστρέψουμε όμως στον κόσμο των εταιριών και ας πάρουμε για παράδειγμα , την Siemens. Τα δώρα ( οικοσκευές, laptopς κτλ ) προς πολιτικά πρόσωπα και υψηλόβαθμα στελέχη καθώς και η ύπαρξη ανοιχτών ! λογαριασμών εξόδων, αποδεικνύουν την εφαρμογή της πάγιας πρακτικής τους.
Κάθε έννοια , δημοκρατίας, σοσιαλισμού, ισονομίας, λαϊκής κυριαρχίας ! είναι απλά για λαϊκή κατανάλωση. Κατ’ επέκταση καταλαβαίνουμε πως η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία δεν είναι παρά ένα τέλεια διαρθρωμένο δίκτυο της Αγοράς. Υποπτευόμαστε βέβαια όλοι ότι η επίκληση της «Δημοκρατίας» από τις ΗΠΑ , κατά τις βομβαρδιστικές επιθέσεις εναντίον του Ιράκ και της Σερβίας , τις απειλές κατά του Ιράν και αλλού , δεν είναι παρά το χτίσιμο ενός άλλοθι , όπως ακριβώς ήταν οι περίφημες «παράπλευρες απώλειες» ( που έσπευσαν να δηλώσουν οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ στα ΜΜΕ, αμέσως μετά τον βομβαρδισμό των αμάχων Σέρβων , παραβιάζοντας το Δίκαιο του Πολέμου.
Η αποδόμηση της Ελλάδας δεν είναι πια προειδοποίηση μα γεγονός. Οι Ισλανδοί πολίτες τολμούν και απαιτούν να αποδοθούν ευθύνες σε αξιωματούχους μα και στον πρωθυπουργό της χώρας τους, για «πλημμελή εποπτεία» των οικονομικών θεμάτων. Οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούν σκυφτοί και βουβοί το δράμα που εκτυλίσσεται, που είναι δείγμα αποδοχής της συνενοχής, γιατί η διαφθορά προχώρησε πολύ. Έτοιμοι λοιπόν για την νέα Οδύσσεια με τους ίδιους πολιτικούς στην οθόνη της TV να παίζουν τον ρόλο τους σαν να μην τρέχει τίποτα…

Ο Αυτοσκοπός του χρήματος

Πολλά έχουν δημοσιευθεί σχετικά με την σημερινή κατάσταση της χώρας μας , μα και πολλών άλλων , όμως ο Διεθνής Τύπος , πάντα στο πλευρό της Δύσης, προτιμά την σιγή για την ουσία των σύγχρονων προβλημάτων της ανθρωπότητας και την καθοδήγηση στην ομαλή και καθολική χειραγώγησή της για την διαμόρφωση της «παγκόσμιας κοινότητας». Η Δύση αναμφίβολα μπορεί να καυχάται για το βιοτικό της επίπεδο, τα επιτεύγματα και την οικονομική της «ευημερία» κι αν θέλετε για πολλά άλλα. Φέρει όμως την μεγάλη ευθύνη για την σημερινή αδιέξοδη κατάσταση, έχοντας εδραιώσει το χρήμα στο επίκεντρο του ανθρώπινου ενδιαφέροντος και επιθέτοντας βαριές αλυσίδες.
Έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό μου τα λόγια ενός σοφού αρχηγού μιας Ινδιάνικης φυλής – εκτεθειμένα σε κάποιο μουσείο των ΗΠΑ – που καθώς έβλεπε να έρχονται τα «χλωμά πρόσωπα» , διέβλεπε το κακό που τα συνοδεύει και έλεγε για τις συμφορές που θα έφερναν… Η σαρωτική δύναμη μιας φιλόδοξης και σκληρής κάστας της Δύσης, ασκώντας μια χαρακτηριστικά αφομοιωτική επίδραση, είχε ήδη δημιουργήσει τον σύγχρονο «ευτελή» άνθρωπο και την νέα ιδεολογία, με επίκεντρο τον αυτοσκοπό του χρήματος και την ανάδειξη της οικονομίας. «Ηπιότεροι» πολιτισμοί , ανθρωποκεντρικές και παραδοσιακές κοινωνίες, που ζούσαν σε αρμονία με την φύση, εξουδετερώθηκαν και συνεχίζουν να απειλούνται όσες απέμειναν και δεν διακατέχονται από την ιδεοληψία της ακατάπαυστης συσσώρευσης πλούτου ή που απλά – μα δικαιωματικά- αγωνίζονται για να διατηρήσουν την διαφορετικότητά της καθημερινότητάς τους. Η αλαζονική αυτή Δύση σπεύδει να επιβάλει δια της βίας την «Δημοκρατία» και «θεσμούς» , έξω από τα ήθη και τα έθιμα των λαών για να «ολοκληρώσει» το έργο της. Ο έλεγχος της θέσης και του χώρου που καταλαμβάνουν οι λαοί και οι κοινωνίες των ανθρώπων, των πλουτοπαραγωγικών πηγών αλλά και των ίδιων των ανθρώπων , είναι κάποιοι από τους λόγους της ολοκληρωτικής επιβολής αυτής της Δύσης. Μέσα στο νοσηρό αυτό κλίμα υποθάλπεται η εγκληματικότητα , ο ναρκισσισμός , η πνευματική ένδεια , το δουλεμπόριο, κλπ.
Ας μην ξεχνάμε όμως , ότι υπήρξαν εποχές που ακόμη και σε πλούσιες και πολιτισμένες κοινωνίες της Δύσης και της Ανατολής, ο αυτοσκοπός του χρήματος και οι τράπεζες , ήταν κάτι άγνωστο μα και κατάπτυστο ! … Η φιλαργυρία , έλλειψη αυτοσεβασμού !
Η ιστορία δεν έχει τελειώσει . Μπορεί οι εξελικτικές διαδικασίες να είναι πολύ αργές όμως οφείλουμε να ψάξουμε και να βρούμε τον δρόμο, που έχασε ο άνθρωπος κατά την πορεία του και λοξοδρόμησε τόσο επικίνδυνα. Να κρατήσουμε αναμμένο έστω ένα κερί για να φωτίσει τις γενιές που μέλλονται για νάρθουν, για ένα νέο και διαφορετικό κόσμο.

Όσα παίρνει ο …. άνεμος !

Δεν υπάρχει κανένα ερώτημα πως φτάσαμε στην σημερινή επώδυνη θέση επαιτείας , με τον πρωθυπουργό να απολογείται διεθνώς ότι η χώρα μας έχει πέσει στα νύχια αρπακτικών κερδοσκόπων και να πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας η επιλογή της Ε.Ε. ή του ΔΝΤ , που θα μας «διασώσει» . Ποιος πολίτης ή εκπρόσωπος της κοινωνίας δεν γνώριζε ποια θα ήταν η κατάληξη , όταν κάποιοι επί σειρά ετών λυμαίνονταν πλούτη που δεν τους ανήκαν , είχαν δημιουργήσει αφόρητο συνωστισμό ! Όλοι γνωρίζουμε τις αιτίες της αποτυχίας μας και αντιλαμβανόμαστε τις επιχειρούμενες προσπάθειες «αλληλοσυγκάλυψης», θαρρείς και φταίει κάποιος εξωγήινος.
Λένε ότι το ΔΝΤ θα μας επιβάλει την απόλυση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων - σίγουρα σε κανέναν δεν αρέσει να δέχεται εντολές και μάλιστα «έξωθεν» - αλλά και ποιος δεν αναρωτιέται για το υπεράριθμο του Δημόσιου τομέα, για θέσεις άνευ αντικειμένου , αποσπάσεις με μηδενικό νόημα κτλ. Χιλιάδες εισέρευσαν άνευ σχεδιασμού, διαθέτοντας ως μοναδικό προσόν την ψήφο τους. Πολλές φορές όχι μόνο δεν παρήγαγαν έργο αλλά υπήρξαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη του υγιούς ιδιωτικού τομέα και κατ’ επέκταση την ανάπτυξη της χώρας. Είναι σαφές από την άλλη ότι, όποιος «βοηθήσει» την Ελλάδα ( Ε.Ε. , ΔΝΤ η όποια άλλη πηγή ) θα εφαρμόσει την αφαίμαξη , όχι μόνο γιατί είμαστε μια ανυπόληπτη αποδιοργανωμένη χώρα , αλλά μια χώρα που δεν παράγει τίποτα.
Οι Έλληνες πολίτες υφίστανται ήδη τις συνέπειες των σκληρών δημοσιονομικών μέτρων, ενώ οι ένοχοι και όσοι συσσώρευσαν άνομα πλούτη παραμένουν στο απυρόβλητο , πράγμα που χαράσσεται βέβαια στην συνείδηση του Έλληνα πολίτη . Κανένα φορολογικό νομοσχέδιο δεν μπορεί να εγγυηθεί την εξομάλυνση της κατάστασης, γιατί ακόμη κι αν ως εκ θαύματος έπαυε να υπάρχει η οικονομική κρίση της χώρας μας, είναι δεδομένο ότι στα ίδια θα καταλήγαμε και πάλι , αν συνεχίζαμε να ζούμε με τον τρόπο που επιτρέψαμε να μας καθοδηγήσουν. ( Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι ήταν τυχαίο).
Οι Έλληνες πολίτες διψούν για οργάνωση, ανασύνταξη, δικαιοσύνη, ισονομία και όραμα. Ζητούν πίσω την χαμένη περηφάνια που χαρακτηρίζει τον Ελληνικό λαό που κερδήθηκε με σκληρούς αγώνες. Δεν θέλουμε να μας εκπροσωπούν άνθρωποι που θα παραδεχότανε , πως φύσηξε ο αέρας και πήρε την σημαία….
Εντέλει, δεν είναι η υλική φτώχεια , αυτό που μας φοβίζει…