Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Ο Αυτοσκοπός του χρήματος

Πολλά έχουν δημοσιευθεί σχετικά με την σημερινή κατάσταση της χώρας μας , μα και πολλών άλλων , όμως ο Διεθνής Τύπος , πάντα στο πλευρό της Δύσης, προτιμά την σιγή για την ουσία των σύγχρονων προβλημάτων της ανθρωπότητας και την καθοδήγηση στην ομαλή και καθολική χειραγώγησή της για την διαμόρφωση της «παγκόσμιας κοινότητας». Η Δύση αναμφίβολα μπορεί να καυχάται για το βιοτικό της επίπεδο, τα επιτεύγματα και την οικονομική της «ευημερία» κι αν θέλετε για πολλά άλλα. Φέρει όμως την μεγάλη ευθύνη για την σημερινή αδιέξοδη κατάσταση, έχοντας εδραιώσει το χρήμα στο επίκεντρο του ανθρώπινου ενδιαφέροντος και επιθέτοντας βαριές αλυσίδες.
Έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό μου τα λόγια ενός σοφού αρχηγού μιας Ινδιάνικης φυλής – εκτεθειμένα σε κάποιο μουσείο των ΗΠΑ – που καθώς έβλεπε να έρχονται τα «χλωμά πρόσωπα» , διέβλεπε το κακό που τα συνοδεύει και έλεγε για τις συμφορές που θα έφερναν… Η σαρωτική δύναμη μιας φιλόδοξης και σκληρής κάστας της Δύσης, ασκώντας μια χαρακτηριστικά αφομοιωτική επίδραση, είχε ήδη δημιουργήσει τον σύγχρονο «ευτελή» άνθρωπο και την νέα ιδεολογία, με επίκεντρο τον αυτοσκοπό του χρήματος και την ανάδειξη της οικονομίας. «Ηπιότεροι» πολιτισμοί , ανθρωποκεντρικές και παραδοσιακές κοινωνίες, που ζούσαν σε αρμονία με την φύση, εξουδετερώθηκαν και συνεχίζουν να απειλούνται όσες απέμειναν και δεν διακατέχονται από την ιδεοληψία της ακατάπαυστης συσσώρευσης πλούτου ή που απλά – μα δικαιωματικά- αγωνίζονται για να διατηρήσουν την διαφορετικότητά της καθημερινότητάς τους. Η αλαζονική αυτή Δύση σπεύδει να επιβάλει δια της βίας την «Δημοκρατία» και «θεσμούς» , έξω από τα ήθη και τα έθιμα των λαών για να «ολοκληρώσει» το έργο της. Ο έλεγχος της θέσης και του χώρου που καταλαμβάνουν οι λαοί και οι κοινωνίες των ανθρώπων, των πλουτοπαραγωγικών πηγών αλλά και των ίδιων των ανθρώπων , είναι κάποιοι από τους λόγους της ολοκληρωτικής επιβολής αυτής της Δύσης. Μέσα στο νοσηρό αυτό κλίμα υποθάλπεται η εγκληματικότητα , ο ναρκισσισμός , η πνευματική ένδεια , το δουλεμπόριο, κλπ.
Ας μην ξεχνάμε όμως , ότι υπήρξαν εποχές που ακόμη και σε πλούσιες και πολιτισμένες κοινωνίες της Δύσης και της Ανατολής, ο αυτοσκοπός του χρήματος και οι τράπεζες , ήταν κάτι άγνωστο μα και κατάπτυστο ! … Η φιλαργυρία , έλλειψη αυτοσεβασμού !
Η ιστορία δεν έχει τελειώσει . Μπορεί οι εξελικτικές διαδικασίες να είναι πολύ αργές όμως οφείλουμε να ψάξουμε και να βρούμε τον δρόμο, που έχασε ο άνθρωπος κατά την πορεία του και λοξοδρόμησε τόσο επικίνδυνα. Να κρατήσουμε αναμμένο έστω ένα κερί για να φωτίσει τις γενιές που μέλλονται για νάρθουν, για ένα νέο και διαφορετικό κόσμο.