Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Το κλείσιμο του 20ου αιώνα χαρακτηρίστηκε από την κατάρρευση της Σοβιετικής ένωσης και μια σειρά ενεργειακών πολεμικών επιχειρήσεων, αναδεικνύοντας τα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Κασπίας και την μεταφορά τους στην διεθνή αγορά ως μείζον ζήτημα. Παρατηρείται έντονη δραστηριοποίηση της πολεμικής μηχανής όλων των εμπλεκόμενων με το νέο πρόσχημα της Διεθνούς Τρομοκρατίας. H Κίνα , η Ρωσία και οι ΗΠΑ αυτοεξουσιοδοτούνται να επέμβουν στρατιωτικά ( και προληπτικά μάλιστα ! ) όταν θεωρούν ότι εμποδίζονται τα πετρελαϊκά τους σχέδια.
Στις αρχές τις δεκαετίας του 1990, ο Αρμενικός στρατός – (με την συνδρομή των Ρώσων)-απέσπασε το Ναγκόρνο-Καραμπάχ από το Αζερμπαϊτζάν . Το 1993 η πετρελαϊκή βιομηχανία του Αζερμπαϊτζάν εκχωρήθηκε σε δυτικές εταιρείες και σχεδιάστηκε η κατασκευή του αγωγού Μπακού – Τσεϊχάν ο οποίος θα διέσχιζε τον Καύκασο και την ασταθή ανατολική Τουρκία ( περιοχή των Κούρδων). Η Ρωσία αποσταθεροποίησε όλο τον Καύκασο και ιδιαίτερα την Γεωργία εξαιτίας αυτού του αγωγού. Η Αμπχαζία και η Ν. Οσετία αποσχίστηκαν από την Γεωργία και η Τσετσενία , την οποία διασχίζει ένα τεράστιο σύστημα πετρελαιαγωγών που καταλήγει στο Νοβοροσίσκ, έζησε τον όλεθρο των Ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Αμερικανικά στρατεύματα εγκαθίστανται στην Γεωργία, όμως η Ρωσία δεν παύει κάθε τόσο να απειλεί την Γεωργία. Μετά την αποχώρηση των Ρωσικών στρατευμάτων από την Τσετσενία, οι Ρώσοι θα προσπαθήσουν να εξαγοράσουν τους Τσετσένους «αυτονομιστές» ,προσφέροντας 1 εκατομμύριο δολάρια , εν είδει δασμών για μελλοντικές παραδόσεις πετρελαίου. Οι Τσετσένοι θα ζητήσουν 265 εκατομμύρια δολάρια για πολεμικές αποζημιώσεις, για να καταλήξουν στο ποσό των 2,2 δολαρίων ανά τόνο αργού πετρελαίου .
Στο Αφγανιστάν , οι Ταλιμπάν κυριαρχούσαν με την συμμαχία των Αμερικανών ,( όπως αντίστοιχα οι Τσετσένοι υπήρξαν σύμμαχοι των Ρώσων).Το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η χώρα αυτή είναι ο διάδρομος Χεράτ- Κανταχάρ, από όπου είχε σχεδιαστεί να περνάει πετρελαιαγωγός, μεταφέροντας μαύρο χρυσό από το Τουρκμενιστάν στην ανοιχτή θάλασσα του Πακιστάν. Ο Μουλά Ομάρ αντιλαμβανόμενος ότι το πέρασμα του πετρελαίου συνοδεύεται από δασμούς και κατόπιν διαπραγματεύσεων του προσφέρουν 250 εκατομμύρια δολάρια κατ’ έτος. Όμως η «Βόρεια Συμμαχία» θεωρώντας τους εαυτούς τους νόμιμη κυβέρνηση , θέλησε κι αυτή να συμμετέχει στο παιχνίδι και αρνούμενη ειρήνη με τους Ταλιμπάν , η Χεράτ μετατράπηκε σε μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές του πλανήτη. Στο Πακιστάν ,η Μπεναζίρ Μπούτο εξεδιώχθη από της θέση της Πρωθυπουργού « λόγω διαφθοράς» κι αργότερα δολοφονήθηκε, γιατί λέγεται ότι αρνήθηκε να αναθέσει την κατασκευή του αγωγού σε συγκεκριμένη Αμερικανική εταιρεία. Το Ιράν ,αν και διαθέτει δίκτυο αγωγών και θα ήταν ο φθηνότερος δρόμος για να φθάσει το πετρέλαιο της Κασπίας στις διεθνείς αγορές, αλλά όπως η Αλ Κάϊντα , οι Τσετσένοι κτλ ,δεν είναι παρά η προσωποποίηση της Διεθνούς Τρομοκρατίας.
Στην περιοχή Σινκιανγκ της Κίνας όπου κατοικούν οι μουσουλμάνοι Ουιγούροι, οι αιματηρές συγκρούσεις έχουν ήδη αρχίσει, γιατί από το μέρος αυτό που είναι πέρασμα ανάμεσα σε πανύψηλα βουνά, θα περνάει αγωγός για να μεταφέρει πετρέλαιο της Κασπίας στην ενεργοβόρα Κίνα.
Στην Ελλάδα τώρα ο αγωγός Νοβοροσίσκ- Μπουργάς –Αλεξανδρούπολη, που είναι ο ανταγωνιστικός του αγωγού Μπακού –Τσεϊχάν ( Αμερικανικών κυρίως συμφερόντων ), ελέγχεται κατά 51% από το Ρωσικό κράτος ( θα έχετε υπ’ όψη πως ψηφίζονται οι νόμοι στην Δούμα ).Το 24,5% ανήκει στην Βουλγαρική πλευρά. Το 23,5% της Ελληνικής πλευράς, ανήκει σε ομίλους εταιρειών ( όμιλος Λάτση κτλ ) και το 1% στο Ελληνικό Κράτος, το οποίο θεωρητικά δεν δικαιούται να έχει καμία ανάμειξη. Σε περίπτωση βέβαια αποσταθεροποίησης, θα κληθεί να παρατάξει τις δυνάμεις ασφαλείας και τον στρατό που διαθέτει με χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες, αδιακρίτως θρησκεύματος.
Η Τουρκία ήδη ενδιαφέρεται για «συνδιαχείριση» της Θράκης και γκρινιάζει περί «καταπατημένων» μειονοτικών δικαιωμάτων , ενώ κάποιοι πολιτιστικοί σύλλογοι στην Θράκη αυτοχαρακτηρίζονται Τουρκικοί. Πoιό είναι το σχέδιο που ακολουθεί η Κυβέρνηση ; Τι κάνει η αντιπολίτευση, η Βουλή ως σώμα;
Μήπως όσοι είναι «καθαροί» , δεν αρκεί αυτό, γιατί η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή; Όσο για τους Έλληνες πολιτικούς, τοπικές αρχές και επιχειρηματίες που υπέγραψαν να αναλάβουν την επιχείρηση του αγωγού, τους ρωτώ : Τους είναι τόσο αδιάφορη η πατρίδα τους, ή αν θέλετε ο όλεθρος μπροστά στα εκατομμύρια δολάρια που αναμένουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους ;